Projecten

De zoektocht naar een identificatietechniek voor bulinide slakken en hun parasieten

Project titel: De rol Zuid-Afrikaanse bulinide slakken (Mollusca: Gastropoda) in de transmissie van menselijke en dierlijke schistosomiasis en andere trematode infecties

‘Snail-borne’ ziektes zijn een groep ziektes die worden overgedragen door specifieke slakkensoorten. De ziektes treffen wereldwijd meer dan 300 miljoen mensen en leiden bovendien tot grote economische verliezen en tot sterfte in de veeteelt. Zoetwaterslakken van het Bulinus genus kunnen bijvoorbeeld drager zijn van Schistosoma wormen. Deze wormen kunnen op hun beurt in mensen of dieren tot de ziekte ‘schistosomiasis’ leiden. In dit project, willen we de rol van bulinide slakken in de transmissie van parasitaire wormen in Zimbabwe testen. Dit doen we door morfologische en moleculaire identificatie-methoden (voor zowel slakken, als parasieten) met elkaar te vergelijken.

Achtergrond: Slakken van het Bulinus genus kunnen drager zijn van parasitaire Schistosoma wormen. Deze wormen kunnen mensen en dieren infecteren en kunnen zo uiteindelijk leiden tot schistosomiasis. Verschillende bulinide slakken die menselijke en dierlijke Schistosoma soorten kunnen overdragen, komen voor in Zimbabwe. Vroegere studies baseerden de identificatie van de bulinide slakkensoorten meestal op hun morfologie. Hoewel er goede moleculaire identificatiemethodes bestaan, hebben resourcetekorten het gebruik van deze technieken sterk beperkt. Toch is het tijd dat deze moderne identificatietechnieken verbeterd worden en geïmplementeerd worden, aangezien het moeilijk is om bulinide slakken correct te identificeren op basis van hun morfologie. 


Doelstellingen: In deze studie onderzoeken we de rol van bulinide slakken in de transmissie van Schistosoma wormen en andere parasieten tussen mensen, vee en vissen in Zimbabwe. Dit gebeurt met een focus op het Karibameer en Mazowe. Meer specifiek, willen we verschillende methoden – zowel morfologische, als moleculaire – gebruiken om de slakkensoorten en hun parasieten te identificeren. Bovendien laat dit ons toe om mogelijke transmissie-sites te bepalen. In deze studie makenen we gebruik van PCR- technieken (PCR = Polymerase Chain Reaction). Deze technieken worden gebruikt om kleine hoeveelheden DNA te vermenigvuldigen tot grotere hoeveelheden, nodig voor soortidentificatie. We wilden ook de parasietsoorten, aanwezig in geïnfecteerd slakkenweefsel, identificeren. Verschillende PCR-technieken worden hiervoor geoptimaliseerd en met elkaar vergeleken.

Besluit: Deze studie toont aan dat eenvoudige en kosteneffectieve PCR-analyses potentieel hebben om slakkeninfecties te identificeren. Deze technieken vormen dan ook een ideale tool om gebieden te identificeren die infectierisico’s opleveren voor menselijke en dierlijke trematode parasieten. We ontwikkelden een analyse die, in het geval van een Schistosoma-infectie, de parasietsoort kan identificeren. Indien de slak geïnfecteerd is door een niet-Schistosoma trematode, is sequentiebepaling van het DNA noodzakelijk om de soort te identificeren. Eens we de sequenties van alle bestaande trematode-soorten in Zimbabwe hebben, kunnen we een speciale PCR-analyse (RD PCR of Rapid Diagnostic PCR) ontwikkelen. Deze PCR-analyse zou lijken op de RD PCR die we ontwikkelden voor de Schistosoma-soorten, waardoor sequentiebepaling niet meer nodig zou zijn. Dit zou uiteindelijk leiden tot een snellere en goedkopere diagnose van infecties, ook in veldomstandigheden.


Video: https://vimeo.com/333340151

In dit korte interview vertelt Dr. Maxwell Barson, van de Universiteit van Zimbabwe, over zijn onderzoek op ‘snailborne diseases’, zoals schistosomiasis.

Hoofdonderzoeker:

Datum:

2016 2017

Medewerkers:

Externe partners:

Dr. Maxwell Barson, University of Zimbabwe