Zoetwaterslakken spelen een belangrijke rol bij de overdracht van parasitaire ziekten, veroorzaakt door Schistosoma wormen en andere trematoden.  Deze ziekten treffen wereldwijd meer dan 300 miljoen mensen. Bovendien veroorzaken ze grote economische verliezen in de veehouderij en visteelt. In dit project bestuderen we de rol van deze slakken 'vectoren' in de overdracht van parasitaire ziekten in het Karibameer in Zimbabwe, het grootste kunstmatige meer ter wereld.

Een eerste stap in dit project bestaat uit het documenteren van de verspreiding van de slakken die drager kunnen zijn van trematode parasieten. Deze info laat ons toe om de mogelijke transmissie hotspots bloot te leggen. Zoetwaterslakken worden geïdentificeerd met behulp van morfologische en moleculaire technieken. Vervolgens worden de soorten getest op infectie. Hiervoor doen we een microscopisch onderzoek van levende slakken in het veld. Geïnfecteerde slakken laten parasietlarven (cercariae genoemd) vrij in het water. Aangezien deze techniek arbeidsintensief en onvoldoende gevoelig is, willen we een nieuwe moleculaire techniek ontwikkelen voor een snelle en betrouwbare detectie van parasietinfecties in zoetwaterslakken. Op deze manier kunnen we grote aantallen zoetwaterslakken testen en het risico van blootstelling aan deze ziektes bepalen. Bovendien stelt deze monitoring ons in staat om de factoren te achterhalen die de verspreiding van deze ziektes sturen, en dus te begrijpen hoe we deze ziektes beter kunnen bestrijden.